Gisteren was ik met de LSA (landelijk samenwerkingsverband aandachtswijken) in Brukske, een wijk in Venray. Na 2,5 uur in de trein werd ik hartelijk onthaald met, hoe kan 't ook anders, vlaai en koffie. Gezellig samen in de kiosk, het oude wijkcentrum.
Binnenkort verhuist het wijkplatform noodgedwongen naar een nog te bouwen MFC (multi functioneel centrum) en zal het gebouw dan noodgedwongen delen met o.a. school, ggz, kinderopvang, welzijnsorg's e.d. het is te hopen dat de identiteit van het gezellige Limburgse gezelschap kan worden behouden in zo'n nieuw gebouw.
Vanuit de kiosk maakten we verschillende rondleidende wandelingen o.a. naar de Bachtuin (prijs gehaald met 'groen dichterbij' en genomineerd voor kroonappeltje), een tuin achter een net gerenoveerde flat in de wijk. Veel moet hier overigens nog gebeuren, maar een mooie start is alvast gemaakt met de aanleg van schuur en overkapping. Zodat er dit jaar al lekker gebarbecued kan worden;)
Ook werden we uitgenodigd bij de protestantse kerk en de moskee, die zoals vaker genoemd 'gebroederlijk naast elkaar liggen'. Daar is het meeste dan ook wel mee gezegd, ze liggen naast elkaar... Hoewel... Mohammed vertelt mij later dat veel kinderen van Marokkaanse komaf elk jaar met heel veel enthousiasme mee doen aan carnaval en dat ook kerst en ramadan steeds mee samen gevierd worden. En zo is het, je moet de mooie dingen van het leven zoveel mogelijk met elkaar vieren!
Later op de dag ging het over 'zelfsturing' en het 'loslaten' door de overheid. Is het, door de overheid steeds meer overlaten aan burgers zelf, wel gewenst? Kunnen en willen burgers dat wel? Of is het slechts een slimme manier om bezuinigingen door te kunnen voeren?
Naar mijn mening is zelfsturing en het daarmee gepaarde oprichten van bewonersbedrijven een ontwikkeling die goed past in de tijdgeest. De crisis dwingt en de burger neem, want wat voor de ene een bezuiniging is, vormt voor de ander een verrijking. Wie wil er nu geen verantwoordelijkheid en zeggenschap over zijn eigen leefomgeving, creatieve oplossingen zoeken (die draagvlak hebben), samenwerken met anderen en steeds meer kennis over de eigen buurt en haar bewoners verkrijgen?
Dat levert toch ook veel trots op? En wellicht ook nog een centje in je achterzak:) Volgens mij is het tijd dat we als bewoner niet alleen maar gebroederlijk naast elkaar staan, maar juist samen dingen gaan doen die ons als gehele groep beter maakt, meerwaarde creëert en synergie oplevert.
This journey continues....
Binnenkort verhuist het wijkplatform noodgedwongen naar een nog te bouwen MFC (multi functioneel centrum) en zal het gebouw dan noodgedwongen delen met o.a. school, ggz, kinderopvang, welzijnsorg's e.d. het is te hopen dat de identiteit van het gezellige Limburgse gezelschap kan worden behouden in zo'n nieuw gebouw.
Vanuit de kiosk maakten we verschillende rondleidende wandelingen o.a. naar de Bachtuin (prijs gehaald met 'groen dichterbij' en genomineerd voor kroonappeltje), een tuin achter een net gerenoveerde flat in de wijk. Veel moet hier overigens nog gebeuren, maar een mooie start is alvast gemaakt met de aanleg van schuur en overkapping. Zodat er dit jaar al lekker gebarbecued kan worden;)
Ook werden we uitgenodigd bij de protestantse kerk en de moskee, die zoals vaker genoemd 'gebroederlijk naast elkaar liggen'. Daar is het meeste dan ook wel mee gezegd, ze liggen naast elkaar... Hoewel... Mohammed vertelt mij later dat veel kinderen van Marokkaanse komaf elk jaar met heel veel enthousiasme mee doen aan carnaval en dat ook kerst en ramadan steeds mee samen gevierd worden. En zo is het, je moet de mooie dingen van het leven zoveel mogelijk met elkaar vieren!
Later op de dag ging het over 'zelfsturing' en het 'loslaten' door de overheid. Is het, door de overheid steeds meer overlaten aan burgers zelf, wel gewenst? Kunnen en willen burgers dat wel? Of is het slechts een slimme manier om bezuinigingen door te kunnen voeren?
Naar mijn mening is zelfsturing en het daarmee gepaarde oprichten van bewonersbedrijven een ontwikkeling die goed past in de tijdgeest. De crisis dwingt en de burger neem, want wat voor de ene een bezuiniging is, vormt voor de ander een verrijking. Wie wil er nu geen verantwoordelijkheid en zeggenschap over zijn eigen leefomgeving, creatieve oplossingen zoeken (die draagvlak hebben), samenwerken met anderen en steeds meer kennis over de eigen buurt en haar bewoners verkrijgen?
Dat levert toch ook veel trots op? En wellicht ook nog een centje in je achterzak:) Volgens mij is het tijd dat we als bewoner niet alleen maar gebroederlijk naast elkaar staan, maar juist samen dingen gaan doen die ons als gehele groep beter maakt, meerwaarde creëert en synergie oplevert.
This journey continues....
RSS Feed
