Samen in De Evenaar om projecten rondom Makassarplein te bestuderen
(foto: Mellouki Cadat)
(foto: Mellouki Cadat)
Vandaag waren we samen (de makassarplein community en wat gasten) om de zogenaamde plus-projecten rondom het Makassarplein te bespreken. Niet alleen krijgt de Makassarplein namelijk fysiek een opknapbeurt, ook voor sociale doeleinden wordt er geld vrij gemaakt (de zogenaamde 'plusgelden'). Hoeveel dat precies is kon vandaag niet beantwoord worden, helaas, Peggy Wilting van het stadsdeel was ziek en Marijke Koudstaal wist het niet. Gelukkig kon ik het net vinden op een prezi-presentatie op Internet, zie hier:
http://prezi.com/oh7rendzd23g/sociale-plusprogramma-ib/
Voor Makassarplein geldt dus dat voor de jaren 2012-2013-2014:
220.000 Euro is voor 'activiteiten pleinen'.
150.000 Euro voor 'kwetsbare groepen'.
150.000 euro voor 'jongeren'.
Vandaag was interessant, ik leerde voornamelijk de organisaties Cybersoek en Al Foras op een andere manier kennen, van binnenuit. Wat doen ze precies? wat gaat erg goed en wat minder? Op mijn beurt vertelde ik over het wel en wee van de Makkie, ons beloningsmiddel in Oost waar ik coordinator van ben. In een notendop: bij Cybersoek leren mensen gratis met computers en sociale media omgaan, dat gaat goed, barrière is soms nog wel het gebrekkige Nederlands dat cursisten spreken. Maar dat is slechts een kleinigheid, het gaat gewoon goed, bijna elke cursist gaat na de tien basislessen door met cursussen volgen, waardoor het het ene leerproces opgevolgd wordt met de andere.
Al Foras komt elke week met zo'n 60-80 'niet-westerse'-vrouwen samen om zaken te bespreken die hun bezig houdt. Vaak is er een spreker van een andere organisatie op bezoek die dan een thema begeleidt. Thema's zijn dan bijvoorbeeld: opvoeding (hoe zeg je 'nee' tegen je kinderen, tot laat opblijven, hoe ga je met dit soort issues om?), gezondheid, taal. Er is vaak nog veel onwetendheid omdat er niet genoeg materiaal voorhanden is (juiste taal ed). Waar Al Foras het moeilijk mee heeft is met fotografie, ze wilden foto's maken voor het jaarverslag, maar het blijkt dat veel van de vrouwen gewoonweg niet op de foto willen. Er is niet 1 bepaalde reden waarom dit zo is. Soms is het een geloofskwestie, soms is het dat het niet mag van de man, soms is het angst en onwetendheid, dat ze niet weten wat er met de foto gebeurt, soms is het groepsdruk (ga jij niet? dan ga ik ook niet), maar ook zijn foto's soms voor andere doeleinde gebruikt dan dat ze genomen zijn. Toch vinden sommige vrouwen het raar dat anderen niet op de foto willen. 'Zelfs in Mekka worden vrouwen gefotografeerd die aan het bidden zijn, waarom kan dat dan niet in hier in Rumah Kami?' Wat is de precieze reden? Interessant fenomeen vind ik het. Het lijkt mij erg interessant om een (kunst-) project over de combi fotografie en niet-westerse vrouwen te doen.
Nou dat was zo'n beetje de dag voor mij, ik moest namelijk ook wat eerder weg, want mijn vader kwam eten en ik zou gaan koken. Ik kon dus niet eens vanavond bij de Instroomkeuken in het Instroomhuis (daklozenopvang) zijn. Voor het eerst draait de groep een drie-gangendiner voor 50 man zonder mij, ben erg benieuwd hoe het gegaan is! Tuurlijk goed, want ik ben zeker niet onmisbaar, ennuh: samen is het een makkie!
http://prezi.com/oh7rendzd23g/sociale-plusprogramma-ib/
Voor Makassarplein geldt dus dat voor de jaren 2012-2013-2014:
220.000 Euro is voor 'activiteiten pleinen'.
150.000 Euro voor 'kwetsbare groepen'.
150.000 euro voor 'jongeren'.
Vandaag was interessant, ik leerde voornamelijk de organisaties Cybersoek en Al Foras op een andere manier kennen, van binnenuit. Wat doen ze precies? wat gaat erg goed en wat minder? Op mijn beurt vertelde ik over het wel en wee van de Makkie, ons beloningsmiddel in Oost waar ik coordinator van ben. In een notendop: bij Cybersoek leren mensen gratis met computers en sociale media omgaan, dat gaat goed, barrière is soms nog wel het gebrekkige Nederlands dat cursisten spreken. Maar dat is slechts een kleinigheid, het gaat gewoon goed, bijna elke cursist gaat na de tien basislessen door met cursussen volgen, waardoor het het ene leerproces opgevolgd wordt met de andere.
Al Foras komt elke week met zo'n 60-80 'niet-westerse'-vrouwen samen om zaken te bespreken die hun bezig houdt. Vaak is er een spreker van een andere organisatie op bezoek die dan een thema begeleidt. Thema's zijn dan bijvoorbeeld: opvoeding (hoe zeg je 'nee' tegen je kinderen, tot laat opblijven, hoe ga je met dit soort issues om?), gezondheid, taal. Er is vaak nog veel onwetendheid omdat er niet genoeg materiaal voorhanden is (juiste taal ed). Waar Al Foras het moeilijk mee heeft is met fotografie, ze wilden foto's maken voor het jaarverslag, maar het blijkt dat veel van de vrouwen gewoonweg niet op de foto willen. Er is niet 1 bepaalde reden waarom dit zo is. Soms is het een geloofskwestie, soms is het dat het niet mag van de man, soms is het angst en onwetendheid, dat ze niet weten wat er met de foto gebeurt, soms is het groepsdruk (ga jij niet? dan ga ik ook niet), maar ook zijn foto's soms voor andere doeleinde gebruikt dan dat ze genomen zijn. Toch vinden sommige vrouwen het raar dat anderen niet op de foto willen. 'Zelfs in Mekka worden vrouwen gefotografeerd die aan het bidden zijn, waarom kan dat dan niet in hier in Rumah Kami?' Wat is de precieze reden? Interessant fenomeen vind ik het. Het lijkt mij erg interessant om een (kunst-) project over de combi fotografie en niet-westerse vrouwen te doen.
Nou dat was zo'n beetje de dag voor mij, ik moest namelijk ook wat eerder weg, want mijn vader kwam eten en ik zou gaan koken. Ik kon dus niet eens vanavond bij de Instroomkeuken in het Instroomhuis (daklozenopvang) zijn. Voor het eerst draait de groep een drie-gangendiner voor 50 man zonder mij, ben erg benieuwd hoe het gegaan is! Tuurlijk goed, want ik ben zeker niet onmisbaar, ennuh: samen is het een makkie!
RSS Feed
